اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند

۱- خیلی وقته فیلمی معرفی نکردم. امروز خیلی اتفاقی دیدم که یکی از شبکه ها داره فیلم یادگاری (Memento) رو نشون میده. محصول سال ۲۰۰۲ و کارگردانی کریستوفر نولان. از اون دست فیلم هایی که خیلی آروم و بی سروصدا و کم خرج ساخته شد اما همه رو در اون سال ها غافلگیر کرد. یادگاری از اون دست فیلم هاست که هیچ وقت فراموش نمیکنید و به علاوه از چندین بار دیدنش هم لذت میبرید. به علاوه نولان نابغه و‌باوقار، چندتا سک اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...

کنارش دراز کشیده ام من رو به او، او رو به سقف... از تماشای نیمرخش لذت میبرم از آن چشمان درشت، از آن ابروهای بلند، از آن پوست دارچینی از آن وجود همیشه گرم به نفسهایش گوش میدهم، نفسهایی که همیشه منظم و بلند است بر عکس من که همیشه کوتاه و بی صداست شاید میخواهد به من اطمینان بدهد که هست که آنجاست که با شنیدنش آرام شوم. من بی صدا نفس میکشم و... اتفاقا گاهی نیستم! اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...

سمفونی مردانه خانه تماس با من سرآغاز طبقه بندی موضوعی نوای پدرانه  (۲۸) نوای مردانه  (۵۱) نوای پسرانه  (۲۷) نوای کودکانه  (۱۸) زنگ مدرسه  (۱۵) اندیشه ناگهانی  (۱۰) نوای روزانه  (۱۹) بایگانی آخرین مطالب ۹۶/۰۶/۱۱ فستیوال قهوه با طعمی خاص ۹۶/۰۶/۰۵ حال من خوب می شود؟ ۹۶/۰۵/۳۱ عجز... ۹۶/۰۵/۲۹ پلاک 4 ۹۶/۰۵/۲۷ سه سالگی ۹۶/۰۵/۲۴ اندیشه ناگهانی شماره ۷ : توهم تغییر ۹۶ اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...

1- به هر دلیل امروز حس خوبی به خودم و زندگیم و کارم و هرچیز دیگه دارم. یه بخشی از این حال رو مدیون نوشته های اخیر خودم هستم و البته همراهی و کمک دوستی که امیدوارم اونم گرفتاری هاش کمتر و حال و هواش بهتر بشه. در همین راستا دیشب زودتر خوابیدم و صبح هم کمی زودتر بیدار شدم، تقریبا 4:30. به سر وضعم رسیدم و با خوشرویی هم از دخترا جداشدم. تو مدرسه هم جدی و مطمین و البته خوش برخورد با همکار و دانش آموز ر اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">

اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...

نمیدونم تا به حال براتون پیش اومده که چیزی رو با تمام وجود بخواید اما در عین حال ازش دوری کنید؟ بند بند وجودتون پر بزنه برای چیزی یا کسی اما خودتون و احساستون و میلتون و هر کوفت دیگه ای که هست مهار کنید؟ هم خوشحال باشید و هم از مواجهه باهاش بر بخت بد خودتون لعنت بفرستید؟ هر لحظه و هر دقیقه فقط به اون و نیاز شدیدی که بهش دارید فکر کنید و در عین حال آرزوی بی نیازی و استقلال از اون داشته باشید؟ هم عاشقش باشید و در عین این عاشقی، ازش متنفر باشید که شما درگیر عشق خودش کرده؟ تا حالا خواستید اونقدر غرق کار و فشار و روزمرگی بشید که دیگه زمانی برای خلوت و فکر کردن و حس کردن نداشته باشید؟ تا حالا خواست اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...